วันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

พูดด้วยเรื่องว่าการทำผม







เคยคิดกันมั้ยว่าการตัดผมมันยากเกินว่าที่เราจะทำได้


เราเคยคิดว่าทำไมต้องไปนั่งเสี่ยงให้ใครก็ไม่รู้มาจับๆผมแล้วก็ตัดไปมา
โดยที่ไม่รู้เลยว่า พอมันออกมาแล้วจะเข้ากะเราหรือป่าว ถ้ามันออกมาดีก็ดีไป
แต่ถ้ามันออกมาแย่ละ เค้าจะรับผิดชอบยังไงหากถ้าเราไม่ชอบละ???

ลองนึกดูนะค่ะ เราสามารถลองหัดลองฝึกอะไรได้หมด อาทิเช่นแต่งหน้าหากพอรู้
นิดหน่อยก็สามารถแต่งให้ตัวเองดีได้แต่อาจจะให้แต่งคนให้อื่นไม่ได้อันนี้ก็ไม่เป็นไร
ทำอาหารก็พอทำได้อะไรที่เราพอทำกินเองง่ายๆคนเดียวได้เช่น ไข่เจียว ไข่ดาวหรือง่ายสุดมาม่า
มีต่างๆมากมายที่เราคิดว่าหากพอมีความรู้เล็กน้อยก็พอทำได้
แต่ผิดกับการตัดผม เราไม่สามารถทำเองได้เลย อาจจะพอทำสีได้แต่เราก็ไม่สามารถตัดผมเรา
ได้เองทั้งหมด ตัดข้างหน้าได้แล้วข้างหลังละ ใช้กระจกส่องหน้าส่องหลังหรออเป็นไปไม่ได้....
จนทำให้เราต้องพึ่งช่างทำผม แต่เราจะสามารถพูดอะไรได้มาก เพราะเราไม่รู้อะไรเลย
ทำออกมาจะดีจะร้ายยังไง เราคิดว่าคล้ายๆกับการเสี่ยงดวงอะไรซักอย่างเลย
และก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กะร้านที่มีราคาสูงเลยก็ได้นะ หากแต่ขึ้นอยู่กะว่าช่างคนที่เราทำด้วย
เค้าเก่งหรือว่าเค้าอยู่ในอารมณ์ไหน เราเป็นคนที่ไม่ค่อยได้เข้าร้านทำผมซักเท่าไร
นานๆทีถึงจะเข้า เข้าไปทีไรก็จะรู้สึกเหมือนกับว่ากะลังรอลุ้นล็อตตารี่หรือเสี่ยงทำนาย
อะไรอยู่เลย ไม่รู้จะออกมาเป็นอย่างไร แต่ทุกครั้งที่เข้าร้านทำผมเราก็คิดไว้ตลอดว่า
หากเกิดข้อผิดพลาดขึ้นมา มันคงแก้อะไรไม่ได้ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย....เฮ้อออ
ความรู้สึกส่วนตัวที่อยากจะบอก















ไม่มีความคิดเห็น: